dinsdag 6 oktober 2015

Cynisme, ironie, videoclips, 1


#1
Het begon er eigenlijk mee dat ik een grap wilde maken. Joost Zwagerman was overleden, en hoe dat precies gaat weet ik niet maar ik zat in de keuken en opeens dacht ik:

                ‘Als iemand mij ooit de nieuwe Joost Zwagerman noemt, maak ik er een einde aan.’

Mijn huisgenote kwam de keuken in lopen. Ik zei: ‘Ik heb een grap bedacht die je eigenlijk niet grappig mag vinden.’

                ‘Als iemand mij ooit de nieuwe Joost Zwagerman noemt, maak ik er een einde aan.’

Mijn huisgenote moest lachen, zei ‘dat kan echt niet, Martin, dat kan echt niet’, en moest weer lachen.
‘Het is alleen zo’n grap waar je helemaal niks mee kan,’ zei ik. ‘Ik bedoel stel je voor dat ik dit op Facebook zet.’
‘Er is gelukkig nog steeds geen dislikeknop.’
‘Maar dan is mijn literaire carrière wel echt een stuk verder weg, denk ik. Waarschijnlijk. Toch?’
‘Het is misschien niet helemaal de juiste context, nee,’ zei zij.

De juiste context, dacht ik later. De juiste context waarvoor? Is er voor iedere grap een juiste context. Ook voor een grap als:

                ‘Als iemand mij ooit de nieuwe Joost Zwagerman noemt, maak ik er een einde aan.’?

Betekent dat dan dat het uiteindelijk alleen de context is die in staat is iets zo ironisch te maken dat het acceptabel is? Maakt dat alles dan marketing?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten