Two

Bekomen van de schrik? Gelukkig. Menigmaal wordt ik benadeeld op het niet kennen van klassiekers, zoals The Shining of Fight Club (ja, ja, ja, ja), maar ik zie het als een voordeel. Dit betekent dat ik die ‘’geweldige, spannende, knettergoeie, coole, vette’’ films nog voor de allereerste keer mag kijken! Hoe leuk is dat! Dus benadeel me niet, je zou willen dat je in mijn positie stond.

Vanavond ga ik The Shining kijken. Ik weet niet wat deze film onderscheidt van anderen in zijn genre en ik weet niet of ik hem eng ga vinden. Maar ik weet wel dat er nou eenmaal films zijn die dat gewoon kunnen: die je zintuigen prikkelen, je achter de bank doen springen en je dat heerlijke ‘unheimliches gefühl’ kunnen geven.

Dus stap 1 is verwachting (ik verwacht dat hij eng is??).
Stap 2 is de film kijken
en stap 3 is onderzoeken waarom hij tot de klassiekers behoort: welke technieken de film zo indringend/spannend/griezelig maken?

Helaas weet ik al één: het hotel in The Shining schijnt een soort van doolhof te zijn? Mijn vriend de regisseur heeft me eens verteld dat ze tijdens het filmen het decor veranderden. Dus waar eerst een deur zat, kwam opeens een muur; waar eerst een muur zat, kwam opeens een gang. Het was nét niet opvallend genoeg dat mensen het doorkregen, maar het was nét opvallend genoeg dat de kijker het gevoel kreeg dat er iets gewoon niet klopte.