Over vossen en hotels en andere ideeën #3

Na mijn gedachtes vooraf opgeschreven te hebben, ben ik aan het googelen geslagen. Voordat ik te snel naar theorieën grijp, wil ik er eerst achter komen wat het precies is dat Wes Anderson doet. Al snel stuitte ik op een goudmijntje: de site www.nofilmschool.com. Daar staan allerlei korte video-essays, onder andere analyses van Wes Anderson.

Deze eigenschappen heb ik tot nu toe gevonden:

-Ongemakkelijke of onhandige handelingen met de camera.
-Lange scenes, waarin de acteurs de hele scene in één keer goed moeten spelen.
-Het gebruik van wijde lenzen, ook bij close-ups, waardoor het beeld iets raars krijgt.
-Zo vierkant en symmetrisch mogelijke beelden. Het object van aandacht is zoveel mogelijk gecentreerd. Elk shot lijkt hierdoor alsof het als foto gemaakt is.
-Personages bewegen alleen maar op de x- en y-as, ten opzichte van de camera. Dat wil zeggen dat personages alleen maar van links naar rechts of andersom, of van voor naar achter of andersom lopen.
-Grote gedetailleerdheid.
-Warme belichting.
-Beperkt kleurenpalet.
-Anamorf formaat.
-Dat je naar een gemaakt beeld kijkt wordt niet verdoezeld.

Sommigen van deze eigenschappen zeggen mij nog erg weinig. Ik weet helemaal niets van lenzen of beeldformaten. Anderen sluiten weer heel goed aan bij wat ik al dacht te herkennen, zoals het laatste punt. Daarover kwam ik nog een heel interessant voorbeeld tegen. Wes Anderson wilde bij het maken van de poppen voor de stop-motionfilm The Fantastic Mr. Fox gebruik maken van echt dierenhaar. Dat werd hem afgeraden, omdat dierenhaar op de één of andere manier snel opkrult en weer glad moet worden gestreken, en dan ziet de vacht er dus in elke stop-motionshot weer anders uit. Anderson heeft er toen bewust voor gekozen om toch dierenhaar te gebruiken, waardoor je als je goed kijkt inderdaad de vacht van de dieren steeds ziet verglijden, als het ware. Het krijgt hierdoor iets geks. Het is tegelijkertijd knullig en schattig, maar ook vervreemdend.

Een ander interessant iets was dat best wat van de bovenstaande eigenschappen juist zo speciaal zijn door de cinematograaf Robert Yeoman. Over hem ga ik misschien ook nog wat meer opzoeken. 

Ik kwam erachter dat er nog best veel films van Anderson zijn die ik nog niet heb gezien, dus ik ben van plan om bij elk van bovenstaande eigenschappen te snappen wat er bedoelt wordt, en dan The Darjeeling Unlimited te kijken. Dan hoop ik de eigenschappen terug te kunnen zien in de film.

(Als je zin hebt om zelf te kijken: http://nofilmschool.com/2015/10/cinematography-wes-andersons-go-to-dp-robert-yeoman en http://nofilmschool.com/2014/06/study-wes-anderson-7-chapter-video-series)