maandag 2 november 2015

Over Kim Jong-un #7

Als laatste in de reeks Kim Jong-un: de cart-un! Oke, dat is een flauw grapje. Ik bedoel natuurlijk cartoons, karikaturen en spotprenten die gemaakt worden over de Noord-Koreaanse dictator. Een punt dat steeds terugkomt in de spotprenten is het nucleaire wapenarsenaal van Noord-Korea, en de leeftijd van de dictator. De beste jongen is namelijk pas 22, en dat is voor een leider natuurlijk piepjong.

Ik heb een paar mooie plaatjes bij elkaar gezocht, die de inhoud van het internet wel goed weergeven. Ik denk dat de prenten weinig uitleg nodig hebben, maar waar mogelijk zal ik een korte toelichting geven.


Het kapsel van de Noord-Koreaan is trouwens ook een grote bron van hilariteit op het internet. Als ik nog tijd heb dan zal ik nog een bericht maken met andere bekende mensen met zijn kapsel, zoals Obama en Justin Bieber. Altijd leuk.
Ik had in een van de eerdere berichten al geschreven dat jongens in Noord-Korea geen kapsel mogen hebben dat te veel afwijkt van dat van hun dictator, dus dat er een groot deel van de Noord-Koreanen met hetzelfde belachelijke kapsel rondloopt.

Dit geeft wel een beetje het beeld weer dat er van de dictator bestaat. Mensen die hij niet meer nodig heeft, ruimt hij uit de weg. Hij gebruikt mensen om dingen te bereiken die voor de mensen zelf zeker niet gunstig zijn.

Helaas was zijn voorganger inderdaad niet veel beter.

Over macht gesproken. Legerofficieren die veel gedaan hebben in hun leven moeten buigen voor een 22-jarige met een dom kapsel, die toevallig de zoon was van de vorige dictator.











Tot zo ver de cartoons en spotprenten. Alles bij elkaar genomen denk ik te kunnen concluderen dat de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un een beeld van zichzelf wil creëren waarin hij machtig is, en een groot leider. Ik denk dat dat in Noord-Korea wel werkt, omdat die mensen daar weinig keuze hebben dan te gehoorzamen, maar dat het in het Westen niet werkt. Die mensen trappen niet in zijn propagandafotoshootjes. Daardoor bereikt hij in westerse landen juist het tegenovergestelde. Hij wordt over het hele internet belachelijk gemaakt met spotprenten, photoshop en andere ongein. Voor het Westen zou het denk ik beter werken als de jonge Noord-Koreaan zich iets menselijker en vriendelijker op zou stellen, maar daarmee verliest hij misschien de grip op zijn land. Ik denk overigens dat hij zelf ook niet heel goed weet hoe buitenlanders over hem nadenken, en dat ze hem niet als groot leider, maar als klein jongetje zien. Of het interesseert hem niet, omdat hij iets heeft want geen enkele 22-jarige op de hele wereld heeft: een land dat, al dan niet vrijwillig, aan zijn voeten ligt.

Als ik binnenkort verdwijn, weten jullie waar jullie me moeten zoeken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten